Followers

Sunday, July 31, 2011

rumah itu pusakaku

semalam sabtu aku, abg dan faris balik kampung kuala pilah sana. tujuan adalah nak mengambil durian lagi, sesi kedua. yg pertama dulu masa saudara dari indon datang. kali ni ambik terus dari kebun atuk. paklong dah menunggu dengan durian yang dah dikutip. tapi aku tengok sume buah adalah yg kecik2 aje. paklong kata sebab abg man dulu dah racun sampai ke pokok sebab tu buah sume kecik2..aku pun taktau ye ke tak. aku pandang keliling nampaklah buah2 durian masih lagi bergayut2 atas pokok. buahnya tak merimbun satu pokok. adela pokok ni sikit pokok tu sikit pokok sana sikit. aku dah tak kenal mana satu pokok aku. banyak kali ayah tunjuk masa kami lalu depan kebun ni pun aku masih tak dapat2 lagi kenal. kami memasing ada pokok durian sendiri. kami yg pompuanla. masa aku kecik sekolah rendah dulu atuk tolong kami tanam pokok kami masing. aku, yana, kirin, imah. imah masa tu kecik lagi. seingat aku atuk yg dukungkan imah dan tolong tanamkan pokok durian. mak ngan ayah pun ada tanam pokok juga tapi aku tak ingat berapa batang. skang paklong yang jaga. ada jugak orang luar amik buah dari kebun atuk ni tapi paklong cakap atuk dah pesan, bagi ajelah sape2 yg nak buah biarlah diorg amik. huhu..bestnya dengar camtu. niat sedekah.

kami terus menuju ke rumah atuk. sini paklong dan maklong jugak yg jaga. memang betul terjaga lah. dah boleh duduk2 lepak kat ruang tamu, lepak dapur makan. kalau dulu masa abg man jaga sumenya melekit berabuk takleh nak letak2 tangan. nak pijak lagilah. masuk2 rumah rasa suram saja suasananya. maklong takde ke kl jumpa cucunya. kami pun adala membawa sikit barang makanan yg dibeli di higway tadi. lepas dah uruskan faris jenguk sana sini aku pun duduklah sambil fikiran menerawang ke zaman2 dulu. zaman dulu masa aku duduk sini kecik2 ngan atuk dan arwah uwey. aku dah rasa duduk sini masa kecik. bila dah besar pun ade jugak ngan adik beradik masa cuti sekolah. dulu ayah masih lagi di us dan mak belajar di ukm. jadi aku tinggal la kat kampung. ramai duduk ngan atuk masa tu. abg izan anak paklong, iwan anak paklong, abg man (pangkat pakcik tapi dah diorg panggil abg man aku pun ikut ajelah-anak wancik), mak idah anak wancik. sape lagi ek? atuk dulu memang dia bela anak buah ngan cucu duduk ngan dia. jadi la aku budak kecik dikelilingi sedara2 yg duduk dengan atuk.

masa tu tengok uwey masak kat dapur, lauk masak lemak, buat mi pakai mesin mi, pastu tanam pokok blakang rumah, kasik ayam makan pastu aku kejar balik, wakakak..pastu tengok uwey jahit baju, buat sulam baju. macam2 lah sampai aku tak teringat. pastu atuk plak sembelih ayam. aku suka tengok ayam lepas kena sembelih atuk lepaskan dia ke tepi dia menggelupur nak mati. pastu tengok uwey lecurkan dalam air panas, cabut bulu..pastu ikut atuk ke pekan joseh beli suratkabar, minum2 ngan kawan atuk. pastu ke rumah depan umah atuk ni, umah arwah tokwo dan arwah wanwo. mak idah tinggal ngan diorg. main2 kat rumah sana pulak. sayang rumah tu skang dah dilitup semak samun dan lalang hingga ke paras aku berdiri. mak kata mak idah taknak jaga rumah tu nak wat camne.

hmm..mengimbas memori lama memang best tapi menyakitkan. sebab ianya dah tak boleh nak diulang balik. rumah tu kini dah diturunkan pada aku untuk aku menjaganya. setau aku di negeri sembilan rumah diturunkan ke anak perempuan yang bongsu. uwey turunkan rumah buat mak yang memang pompuan bongsu. tapi sejak aku sekolah menengah mak dah cakap mak bagi rumah tu pada aku. masa tu aku dengar je. aku manalah reti pasal hal2 tanah, rumah ni. masa tu rasa sayu je bila uwey slalu cakap, "uwey ni numpang yo umah farah. ni umah farah la ni"..alaaaaaaaahai! ape plak rumah aku. ni lah rumah atuk dan uwey yang aku tumpang main sejak kecik. rumah mak yg mak dah duduk sejak kecik. aku? ditinggalkan amanat untuk menjaga rumah ni sampai ke akhir hayat aku besok. rumah ni yg keluasannya memanjang dari anjung depan, ruang tamu atas, turun ke ruang tamu bawah, ke ruang makan di tengah, ke hujung di ruang dapur dan belakang di anjung belakang. mau tak besar rumah tu. tanah pulak dah lebar ke sisi rumah, dan panjang lagi ke tapak tanah di belakang sana. huh..kalau nak bersihkan mau makan seminggu ke dua minggu.

sayang ianya dah sepi. sejak arwah uwey meninggal 2007 lalu. atuk dah pindah ke bangi 2008 dulu. dan tiada lagi suara sanak saudara datang meraikan lebaran. anak cucu paklong (abg izan sekeluarga), anak beranak mak idah, anak cucu makngah timah (dok kl) dan kami sekeluarga. masa....dah jauh meninggalkan semuanya. meninggalkan sebiji rumah dan juga kenangannya..

About this blog